Uzun bir aradan sonra merhaba artık Asya var... biz kavuşalı 5 ay oldu ve ben tekrar yazmak paylaşmak iateği ile doldum. Çünkü artık mutsuzluktan sürekli uyuyamam, boş beleş günler geçiremem,şu an yazdığım yerle tezat olsa da telefon ekranıyla saatler harcayamam.. daha çok okumalı izlemeli öğrenmeliyim..daha çok gezmeli görmeli ve yaşamalıyım... Çocuğum üzerine hayaller kurmak yerine önce ben değişmeli gelişmeli ve hayatın içinde olmalıyım.. Asya ile yeni bir yola çıktım her anne gibi, sıfatlarıma belki de en önemlisi eklendi türlü sorumluluklar yüklendi ağırlaştım.. şimdi o hayata merhaba demiş ve kendi yolculuğuna başlamışken o benim öğretmenim ben onun yol arkadaşıyım, karanlıkta mum yakanı, ihtiyacı olduğunda yanında duranım...
Yolumuz meraklı, eğlenceli ve birlikte olsun...sevdiğim sözdeki gibi günün cebinden bize çıkan ne ise güzellikle iyilikle olsun...Asya ile kaldığım yerden devam;)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder